ข้าอยากตายแล้ว ปล่อยให้ข้าตายๆ ไปเถอะ

‘เคซกา’ ตั้งใจแน่วแน่แล้วว่าเขาจะจบชีวิตตัวเองด้วยการไม่ยืดอายุให้ตัวเองอีกแล้ว พอกันทีกับหลายร้อยปีแล้วที่เขาเอื้อมมือรับกระแสอนาคตจากเทพมาเป็นปัจจุบันและเก็บกระแสเวลาที่ผ่านพ้นไว้ในห้วงกาลเวลา เคซกาเปิดฉากแรกของชีวิตบทสุดท้ายด้วยการย้ายร้านกาลเวลาไปอยู่ที่จัตุรัสตามนามของนักประพันธ์เพลงที่เขาปลาบปลื้ม เปิดกิจการบิดเบือนอดีตเพื่อฆ่าเวลารอวันตายไปวันๆ ตอนบ่ายไปจิบกาแฟหอมกรุ่น ละเลียดขนมหวานแสนอร่อยที่ร้านใกล้ๆ โดยมีเจ้าของร้านตาคม รูปงามและอบอุ่นเอาอกเอาใจลูกค้าขาประจำคนนี้เป็นพิเศษ ทำขนมหวานใหม่ๆให้ทานทุกวัน ผ่านไปสักพัก เคซกาก็เริ่มไม่แน่ใจแล้วว่า ในทุกๆวันตัวเขาเฝ้ารอวันตายที่กำลังมาถึงอย่างใจจดใจจ่อ หรือเฝ้ารอเวลาบ่ายสามโมงที่เป็นเวลาทานกาแฟยามบ่ายกันแน่

TW: suicide, death, mentioned about rape