เรื่องราวเริ่มต้นก่อนเที่ยงคืนสี่นาที จบลงหกชั่วโมงห้าสิบนาทีให้หลัง ช่วงเวลานี้ ถนนยังเปิดไฟสว่าง มีผู้คนเดินไปมา ผู้คนที่มีที่จะไป ผู้คนที่ไม่มีที่จะไป คนที่มีเป้าหมายและคนที่ไม่มีเป้าหมาย คนที่พยายามดึงรั้งเวลาให้หน่วงช้า คนที่พยายามเร่งเวลาให้เดินเร็วขึ้น
ตอนที่ผมเขียนนวนิยายเรื่องนี้ ทำนองเพลง ‘ไฟว์สป็อตอาฟเตอร์ดาร์ก’ ของเคอร์ทิส ฟุลเลอร์ เล่นวนอยู่ในหัวผม – ฮารูกิ มูราคามิ
รีวิว
ยังไม่มีบทวิจารณ์