แด่ความคิดถึง

ผมตระหนักได้ตั้งแต่ลงมือเขียน ว่าเรื่องราวนี้ไม่ควรนำมาบอกเล่า หรือแม้แต่สลักลึกไว้ในความทรงจำ ทว่าในที่สุดผมก็ไม่อาจหยุดยั้งตัวเองได้ อาจเพราะเหตุผลไม่เข้าท่าอย่างความคิดคำนึงถึงเขา ที่ยังคงมีอยู่ไม่จางหายไป อาจเพราะอยากเรียบเรียงภาพความทรงจำในความสัมพันธ์ของเราสองคน ก่อนจะมาถึงจุดแตกหัก

นี่คือเรื่องราวของผม นักเขียนนิยายคนหนึ่งกับเวลาหนึ่งปีกว่าที่อาศัยอยู่กับรูมเมตต่างวัย จากความไม่ชอบกลายเป็นสนิท จนเมื่ออดีตอันซับซ้อนที่เขาเก็บงำไว้ค่อยๆเผยออกมา มันจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ ต้องบาดหมางและไม่มีวันกลับมาเป็นเหมือนเดิม