นวนิยายขนาดสั้นของอิตาโล สเวโว (Italo Svevo) เล่มนี้เริ่มเรื่องที่การแนะนำตัวละครเอก มาริโอ ซามิญิ ว่าเป็นนักเขียนที่เคยมีผลงานตีพิมพ์เมื่อเนิ่นนานมาแล้ว ปัจจุบันเขาอายุหกสิบ และอาศัยอยู่กับพี่ชายที่ป่วยจนแทบทำอะไรไม่ได้ ทุกคืนวันสองพี่น้องหล่อเลี้ยงชีวิตและจิตวิญญาณในบั้นปลายด้วยการการอ่านวรรณกรรมให้กันและกันฟัง ถกเถียงแลกเปลี่ยนมุมมองที่มีต่องานเขียนชิ้นนั้นๆ โดยไม่เคยมีความหวังว่าชีวิตของเขาทั้งสองจะเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างใดอื่นได้
แต่แล้ววันหนึ่งเมื่อเกลอของซามิญิ ผู้เป็นพ่อค้าเข้ามาบอกว่างานประพันธ์ของซามิญิจะมีโอกาสได้ตีพิมพ์อีก ทำให้กำลังใจและความภาคภูมิใจในตัวซามิญิหวนคืนกลับมาอักโข เขาเขาร่วมการติดต่อเจรจาเรื่องลิขสิทธิ์ เฝ้ารอความคืบหน้า จิตใจจดจ่ออยู่แต่กับคำว่าประสบความสำเร็จ โดยหลงลืมพี่ชายและกิจวัตรประจำวันต่างๆ ไป
ใครจะรู้ว่าเกลอแก้วนั้นมีแรงจูงใจอะไรถึงได้มาทาบทามงานของ(อดีต)นักเขียน บางทีอาจเป็นแรงผลักมาจากความอิจฉาริษยาแต่ก่อนเก่าของเขาที่ไม่สามารถเดินบทเส้นทางประพันธกรได้ ทำให้เมื่อสบโอกาส จึงกลับมากลั่นแกล้งซามิญิ นักประพันธ์ผู้น่าเห็นใจให้ดูเป็นคนน่าเวทนาไปเสีย
ความหมายระหว่างบรรทัดในนวนิยายเล่มนี้มีมากมาย และตัวอักษรรวมทั้งลีลาการประพันธ์ของสเวโวก็ค่อยๆ กะเทาะเปลือกความจริงของโลกการค้าขาย โดยเฉพาะการค้าสิ่งที่ประเมินราคาอันแท้จริงไม่ได้เช่น ‘วรรณกรรม’ เพื่อให้เราตีความและได้ตระหนักถึงมูลค่ากับคุณค่าของงานเขียนที่เรากำลังอ่านอยู่ในมือ
หลอกสำเร็จ ผลงานของนักเขียนชื่อก้องชาวอิตาลี อิตาโล สเวโว คือภาพสะท้อนความคลั่งไคล้หลงใหลของคนคนหนึ่งที่มีต่อเรื่องเล่าและหนังสือ ทั้งยังเป็นเสียงเสียดสีเย้ยหยันต่อชะตาชีวิตของคนในวงการน้ำหมึกที่ต้องตระหนักกับโลกแห่งความจริงอีกด้านว่าวรรณกรรมคือสินค้าประเภทหนึ่ง กลไกเรื่องเล่าที่มีคุณค่าและซับซ้อน บางครั้งอาจน้อยกว่ากลไกและกลลวงของราคาที่พวกพ่อค้าสนใจมูลค่าเหนือกว่าสิ่งอื่นใด
รีวิว
ยังไม่มีบทวิจารณ์